Chińskie znaki: Ile znaków ma chińskie pismo?

Zastanawiasz się nad nauką chińskiego, ale obawiasz się chińskich znaków? Nie martw się! Choć na początku mogą wydawać się trudne, są fascynującą częścią języka z głębokim kulturowym i historycznym znaczeniem. Wiele z tych logograficznych symboli sięga 3000 lat wstecz, przedstawiając starożytną historię Chin. Chińskie pismo łączy różne dialekty, zachowując spójne znaczenie, niezależnie od wymowy. Gotowy poznać najpopularniejsze znaki chińskie? Czas zacząć!

Co znajdziesz w artykule?

1. Czym są chińskie znaki?

2. Jak powstał chiński alfabet?

3. Elementy chińskich znaków

4. Jakie są rodzaje chińskich znaków?

5. Lista 100 najpopularniejszych znaków chińskich

6. Jak nauczyć się pisać po chińsku? Narzędzia do nauki chińskiego

7. Najczęściej zadawane pytania

Chińskie_znaki.jpg

Czym są chińskie znaki?

Chińskie znaki to logogramy używane do zapisu języka chińskiego. Słowa w języku chińskim składają się głównie z dwóch lub trzech znaków, więc można o nich myśleć jako o elementach składowych pisanego języka chińskiego.

Choć w całej historii chińskiego pisma stworzono ponad 100 000 znaków (wliczając w to te archaiczne), to słowniki współczesnego języka chińskiego obejmują około 20 000–22 000 znaków. Jest to sporo, jednak znajomość zaledwie 3000 do 4000 z nich wystarcza do sprawnego posługiwania się współczesnym językiem chińskim. Dzieje się tak, ponieważ większość słów składa się z kombinacji najczęściej używanych znaków. Oznacza to, że po nauczeniu się pierwszych kilkuset znaków, nauka nowych słów będzie znacznie łatwiejsza, dzięki temu, że niektóre z nich będziesz już znać!

Jak powstał chiński alfabet?

Historia chińskich znaków sięga ponad 3000 lat wstecz do czasów dynastii Shang, kiedy to najwcześniejsze znane skrypty zostały zapisane na kościach wróżebnych. Te starożytne znaki, znane jako „jiaguwen” (甲骨文), były używane głównie do celów wróżbiarskich. Miały one charakter piktograficzny, co oznacza, że były symbolami, które bezpośrednio reprezentowały przedmioty, zwierzęta lub pojęcia. Na przykład znak oznaczający „słońce” (日) przypominał okrągły obiekt z kropką pośrodku, który symbolizował słońce.

Na przestrzeni wieków chińskie znaki przeszły znaczącą ewolucję pod względem formy i funkcji. Jednak jego ostateczną formę, znaną nam współcześnie spopularyzowała dynastia Tang. Pismo regularne, znane również jako „kaishu” (楷书), charakteryzuje się zrównoważoną strukturą i jest stylem powszechnie nauczanym w chińskich szkołach.

Elementy chińskich znaków

Chińskie znaki można zazwyczaj podzielić na następujące kluczowe elementy:

  • Klucze: Chińskie klucze są elementami składowymi znaków. Często wskazują one ogólną kategorię semantyczną, do której należy znak, co może pomóc w zrozumieniu jego znaczenia. Na przykład klucz oznaczający wodę () występuje w znakach związanych z cieczą lub płynnością.

  • Komponenty fonetyczne: Wiele znaków to związki fono-semantyczne, które łączą klucz z komponentem fonetycznym. Element fonetyczny sugeruje wymowę znaku, np. 河, czyli „rzeka” posiada wspomniany wcześniej klucz: 氵oraz element fonetyczny: 可 (), który wskazuje wymowę podobną do „hé”.


Chińskie_znaki_(2).jpg


Jakie są rodzaje chińskich znaków?

Chińskie znaki ewoluowały przez tysiące lat czerpiąc z wielu źródeł. Oznacza to, że różne znaki zostały opracowane w różnych miejscach i istnieją pomiędzy nimi różnice. Oto podział według typów znaków, które z pewnością napotkasz:

Piktogramy 象形字 (xiàng xíng zì)

Piktogramy to znaki, które wizualnie reprezentują rzeczy, które oznaczają. Należą one do najstarszych typów chińskich znaków i są podstawą wielu innych złożonych znaków.

Na przykład:

  • 山 (shān) - Góra

  • 日 (rì) - Słońce

  • 月 (yuè) - Księżyc

  • 木 (mù) - Drzewo

  • 人 (rén) - Osoba

Znaki fono-semantyczne 形声字 (xíng shēng zì)

Znaki te łączą komponent fonetyczny, który sugeruje wymowę i komponent semantyczny, który sugeruje znaczenie. Większość znaków należy właśnie do tej kategorii, ponieważ system ten pozwolił na rozszerzenie chińskiego leksykonu przy jednoczesnym zachowaniu związku między formą, znaczeniem i dźwiękiem.

Oto kilka przykładów:

Po polsku

Po chińsku

Pinyin

Komponent semantyczny

Pinyin semantyczny

Znaczenie semantyczne

Komponent fonetyczny

Pinyin fonetyczny

Matka

kobieta

Jezioro

shuǐ

woda

Kot

māo

quǎn

Pies

miáo

Ideogramy proste 指事字 (zhǐ shì zì)

Znaki te przedstawiają abstrakcyjne pojęcia za pomocą unikalnych symboli. Ideogramy proste modyfikują lub łączą podstawowe kreski, aby przekazać ideę lub pojęcie, często związane z liczbami, kierunkami lub relacjami. Ze względu na bezpośrednią reprezentację idei, są to jedne z najprostszych do zrozumienia znaków.

Poniżej znajduje się kilka przykładów:

Po polsku

Po chińsku

Pinyin

Wymowa

Powyżej, pokazując coś ponad linią

shàng

shanq

Środek, wskazujący punkt środkowy w obrębie granicy

zhōng

jong

Mały, przedstawiający trzy małe kropki

xiǎo

sheau

Duży, reprezentowany przez osobę z wyciągniętymi rękami i nogami, oznaczający wielkość

dah

Ideogramy złożone 会意字 (huì yì zì)

Znaki te łączą elementy, tworząc nowe znaczenia, w których każdy komponent ma wpływ na ogólne znaczenie znaku. Ilustrują złożone idee lub obiekty poprzez zestawienie prostszych piktogramów lub ideogramów, oferując bardziej zniuansowane znaczenie terminów, które reprezentują.

Oto kilka przykładów:

Po polsku

Po chinsku

Pinyin

Składniki 1

Jasny

míng

Słońce (日) i księżyc (月) świecą razem, symbolizując jasność

Odpoczynek

xiū

Pokazuje osobę (人) obok drzewa (木), sugerując odpoczynek.

Zaufanie

xìn

Łączy osobę (人) wypowiadającą słowa (言), sugerując wiarygodność.

Pomyłki 转注字 (zhuǎn zhù zì)

Pomyłki to unikalny zestaw, w którym znaczenie znaku jest rozszerzone na pojęcie pokrewne. Ta kategoria jest mniej powszechna, ale ilustruje zdolność adaptacji i ewolucję chińskiego pisma w czasie. Pomyłki to znaki, które wyewoluowały w wyniku pomyłek.

Oto dwa przykłady:

  • 老 (lǎo) — Stary. Pierwotnie przedstawiał starszego mężczyznę trzymającego laskę ze zwisającymi włosami. Z biegiem czasu zaczął on ogólnie reprezentować pojęcie wieku lub starości.

  • 孝 (xiào) — Nabożność synowska. Ściśle związany z 老 w reprezentowaniu cnoty szacunku dla starszych, pokazując rozszerzenie znaczenia ze „starego” na wartość związaną z wiekiem.

Lista 100 najpopularniejszych znaków chińskich 

Po polsku

Znak

Pinyin

Wymowa

Słowa

Element gramatyczny oznaczający posiadanie

de

de

的话 (if), 我的 (mój), 你的 (twój)

Jeden

i

一样 (to samo), 一起 (razem), 一个 (jeden)

Być

shì

shyh

是的 (yes), 不是(nie jest), 是非(dobro i zło)

Nie, negatywny

buh

不好 (niedobry), 不能 (nie może), 不是 (nie jest)

Czasownik tworzący czas przeszły, zakończoną czynność lub zmianę stanu.

le

lhe

完了 (zakończony/przekroczony), 吃了 (zjadł), 到了 (przybył)

Osoba

rén

ren

人民 (ludzie), 人类 (człowieczeństwo), 一个人 (jedna osoba)

Ja/mnie

woo

我们 (my/nas), 我的 (mój/moja), 我爱你 (Kocham cię)

W

zài

tzay

现在 (teraz), 在线 (online), 在家 (w domu)

Mieć

yǒu

yeou

有没有 (niezależnie od tego, czy), 有意义 (znaczący), 有趣 (interesujący)

On/jego

ta

他们 (oni/ich), 他的 (jego), 他人 (inni)

To

zhè

jeh

这里 (tutaj), 这样 (w ten sposób), 这些 (te)

Środek

zhōng

jong

中国 (Chiny), 中心 (centrum), 中间 (środek)

Duży

dah

大家 (wszyscy), 大小 (rozmiar), 大学 (uniwersytet)

Przyjść

lái

lai

来自 (pochodzić z), 来吧 (chodź), 来临 (podejść/przyjść)

W górę/na

shàng

shanq

上面 (powyżej/na górze), 上学 (chodzić do szkoły), 上班 (iść do pracy)

Kraj

guó

gwo

国家 (kraj), 中国 (Chiny), 国际 (międzynarodowy)

Ogólne słowo dotyczące miary

geh

一个 (jeden), 个人 (indywidualny), 个别 (indywidualny/specyficzny)

Przybyć

dào

daw

到达 (przybyć),到处 (wszędzie), 到底 (w rzeczywistości/na ziemi)

Zostać

shuō

shuo

说话 (mówić), 说明 (wyjaśnić), 说服 (przekonać)

Liczba mnoga

men

mhen

他们 (oni/ich) 我们 (my/nas), 你们 (wy wszyscy)

Dla

wèi

wey

为了 (w celu), 为什么 (dlaczego), 为着 (w celu/aby)

Dziecko/syn

zǐ/zi

tzyy

孩子 (dziecko), 样子 (wygląd), 儿子 (syn)

i

her

和平 (pokój), 和谐 (harmonia), 和气 (łagodny)

Ty

nii

你们 (wy wszyscy), 你的 (twój), 你好 (cześć)

Ziemia

dì/de

dih/de

地方 (miejsce), 地球 (ziemia),艰难地 (z trudem)

Na zewnątrz

chū

chu

出来 (wyjść), 出去 (wyjść na zewnątrz), 出现 (pojawić się)

Droga/ścieżka

dào

daw

道路 (droga), 道理 (zasada), 知道 (wiedzieć)

Również

yee

也许 (być może), 也是 (również jest), 也好 (równie dobrze)

Czas

shí

shyr

时间 (czas), 时代 (era), 时候 (moment)

Rok

nián

nian

年龄 (wiek), 年度 (rok), 每年 (każdego roku)

Uzyskać

dé/de

de

得到 (uzyskać), 觉得 (myśleć), 应得 (zasłużony)

Następnie

jiù

jiow

就是 (właśnie), 就要 (będzie), 就近 (w pobliżu)

To

nah

那里 (tam), 那么 (więc/wtedy), 那样 (tędy)

Chcieć

yào/yāo

yaw

需要 (wymagać/potrzebować), 重要 (ważny), 要求 (żądanie)

W dół

xià

shiah

下来 (zejść), 下去 (zejść na dół), 下雨 (padać)

Z/przez

yii

以前 (przed), 以后 (po), 以为 (zakładać)

Życie/narodziny

shēng

sheng

生活 (życie), 生日 (urodziny), 生产 (produkować)

Móc/spotykać/będzie

huì

huey

会议 (konferencja), 会见 (spotykać), 会谈 (rozmowy)

Dla siebie

tzyh

自己 (siebie), 自由 (wolność), 自然 (natura)

Ciągłość działania lub stanu

zhe

je

看着 (patrzeć na), 穿着 (noszący), 跟着 (następujący)

Iść

chiuh

去年 (w zeszłym roku), 去掉 (usunąć), 离去 (wyjeżdżać)

zhī

jy

之间 (pomiędzy), 之前 (przed), 之后 (po)

Doświadczanie czegoś przez podmiot

guò

guoh

过去 (za), 经过 (przejście), 通过 (poprzez/przez)

Dom

jiā

jia

家庭 (rodzina), 家人 (członkowie rodziny), 老家 (miasto rodzinne)

Uczyć się

xué

shyue

学校 (szkoła), 学习 (uczyć się), 学生 (student)

Do/w kierunku

duì

duey

对于 (w odniesieniu do), 对面 (naprzeciwko), 对象 (obiekt/partner)

Móc

kee

可以 (móc), 可能 (możliwy), 可爱 (słodki)

Ona/jej

ta

她们 (one/ich, kobiety), 她的 (jej), 看她 (spójrz na nią)

Wewnątrz

lii

里面 (wewnątrz), 里边 (w ramach), 哪里 (gdzie)

Po

hòu

how

以后 (po), 后来 (później), 后面 (z tyłu)

Mały

xiǎo

sheau

小心 (Bądź ostrożny), 小时 (godzina), 小说 (powieść)

Pytanie

me

me

什么 (co), 怎么 (jak), 这么 (więc/w ten sposób)

Serce

xīn

shin

心情 (nastrój), 心脏 (serce), 小心 (ostrożny)

Wiele/dużo

duō

duo

多少 (ile/jak dużo), 多么 (jak), 多亏 (dzięki czemuś)

Dzień/niebo

tiān

tian

天气 (pogoda), 今天 (dzisiaj), 天空 (niebo)

i/ale

ér

erl

而且 (ponadto), 而已 (to wszystko), 而是 (raczej)

Móc

néng

neng

能力 (zdolność), 不能 (nie może), 可能 (możliwy)

Dobry

hǎo

hao

好吃 (pyszny), 好看 (przystojny), 好像 (wydawać się)

Wszystko

dōu

dou

都好 (wszystko dobrze), 大都 (głównie), 都是 (wszystkie są)

Wtedy/więc

rán

ran

然后 (wtedy), 当然 (oczywiście), 自然 (naturalny)

Nie

méi

mei

没有 (nie mieć), 没事 (nie ma problemu), 没关系 (w porządku)

Dzień/Słońce

ryh

日子 (dzień/życie), 日程 (harmonogram), 日记 (pamiętnik)

W/na

yu

于是 (w związku z tym), 关于 (o), 于此 (tutaj)

Powstać

chii

起来 (wstać), 起床 (obudzić się), 起点 (punkt początkowy)

Wciąż/jeszcze

hái

hair

还有 (również mieć), 还是 (lub), 还行 (niezły)

Wysłać

fa

发现 (odkryć), 发生 (zdarzyć się), 发展 (rozwijać)

Stać się

chéng

cherng

成功 (udawać się), 成立 (ustanawiać), 成就 (osiągnięcie)

Sprawa/rzecz

shì

shyh

事情 (sprawa), 事件 (wydarzenie), 办事 (zajmować się sprawami)

Tylko

zhǐ

jyy

只有 (mieć tylko), 只是 (tylko), 只要 (tak długo, jak)

Robić

zuò

tzuoh

作用 (funkcja), 作文 (skład), 作品 (pracować)

Powinien

dāng

dang

当时 (w tym czasie), 当然 (oczywiście), 当地 (lokalny)

Chcieć/myśleć

xiǎng

sheang

想法 (pomysł/myśl), 想念 (tęsknić), 想象 (wyobrażać sobie)

Widzieć

kàn

kann

看见 (widzieć), 看法 (opinia), 看书 (czytać książkę)

Kultura/język

wén

wen

文化 (Kultura), 文章 (artykuł), 文字 (tekst)

Nie/Bez

wu

无论 (bez względu na), 无法 (niezdolny), 无聊 (znudzony)

Rozpoczynać/otwierać

kāi

kai

开始 (rozpocząć), 开放 (otwierać), 开心 (szczęśliwy)

Ręka

shǒu

shoong

手机 (telefon komórkowy), 手表 (zegarek), 手工 (ręcznie robiony)

Dziesięć

shí

shyr

十分 (bardzo), 十字 (krzyż), 十月 (październik)

Używać

yòng

yonq

使用 (używać), 用处 (używać), 有用 (użyteczny)

Główny/władca

zhǔ

juu

主要 (główny), 主题 (motyw), 主人 (gospodarz)

Iść/robić

xíng

shyng

行为 (zachowanie), 行动 (akcja/ruch), 行李 (bagaż)

Strona/kierunek

fāng

fang

方法 (metoda), 方向 (kierunek), 方面 (aspekt)

Ponownie/również

yòu

yow

又来 (powtórz ponownie), 又见 (zobacz ponownie), 又称 (znany również jako)

Tak jak/jak

ru

如果 (if), 如此 (więc/ w ten sposób), 如何 (jak)

Przed/przód

qián

chyan

前面 (przód), 以前 (przed), 前进 (postęp)

Miejsce

suǒ

suoo

所有 (wszystko), 所以 (w związku z tym), 所在 (lokalizacja)

Pochodzenie/to

běn

been

本书 (ta książka), 本来 (pierwotnie), 本身 (sam w sobie)

Widzieć

jiàn

jiann

见面 (spotykać się), 看见 (widzieć), 见证 (świadek)

Przez

jīng

jing

经过 (mijać), 经验 (doświadczyć), 经济 (ekonomia)

Głowa

tóu

tour

头发 (włosy), 头痛 (ból głowy), 领头 (prowadzić)

Twarz/bok

miàn

miann

面对 (twarz), 面积 (obszar), 表面 (powierzchnia)

Publiczny

gōng

gong

公共 (publiczny), 公司 (firma), 公平 (jarmark)

To samo

tóng

torng

同学 (kolega z klasy), 同意 (zgadzać się), 同时 (w tym samym czasie)

Trzy

sān

san

三角 (trójkąt), 三月 (marzec), 三明治 (kanapka)

Już

yii

已经 (już), 已然 (tak jak jest), 已知 (znany, ustalony)

Stary

lǎo

lao

老师 (nauczyciel), 老虎 (tygrys), 老人 (osoba starsza)

Od

cóng

tsorng

从前 (dawniej), 从来 (zawsze), 从事 (angażować się w)

Poruszać się

dòng

donq

动物 (zwierzę), 活动 (aktywność), 移动 (poruszać się)

Dwa

liǎng

leang

两边 (obie strony), 两次 (dwa razy), 两国 (dwa kraje)

Długi

cháng

charng

长期 (trwały), 长城 (Wielki Mur), 长度 (długość)

Chińskie_znaki_(1).jpg



Jak nauczyć się pisać po chińsku? Narzędzia do nauki chińskiego

Nowoczesna technologia sprawiła, że nauka chińskiego pisma jest niezwykle łatwa, choć niektóre tradycyjne narzędzia nadal są niezwykle pomocne. Poniżej zebraliśmy kilka najlepszych aplikacji, które pomogą Ci w nauce chińskiego alfabetu:

  1. Pleco: Jest to zdecydowanie najpopularniejszy słownik dla osób uczących się chińskiego. To jednak znacznie więcej niż tylko słownik, ponieważ Pleco zawiera kolejność pociągnięć każdego znaku, co sprawia, że dla uczących się jest niezastąpiony.

  2. Anki: Ta potężna aplikacja z fiszkami jest ulubieńcem wśród osób uczących się języków obcych. Możesz użyć Anki, aby znaleźć lub utworzyć określone zestawy znaków, w tym kolejność pociągnięć i ich wymowę.

  3. Skritter: Ta aplikacja skupia się na nauce odręcznego pisania znaków. Skritter pokazuje kolejność pociągnięć i daje natychmiastową informację zwrotną, dzięki czemu szybko poczynisz postępy.

  4. Hanzi Grids: Dzięki Hanzi Grids stworzysz własne arkusze ćwiczeń dostosowane do Twoich osobistych celów. Możesz wydrukować te arkusze, aby ćwiczyć pismo odręczne z pomocnymi wskazówkami.

  5. DuChinese: Chociaż DuChinese nie został zaprojektowany specjalnie do pomocy w nauce odręcznego pisania, jest potężnym narzędziem do nauki czytania po mandaryńsku na każdym poziomie. Zapewnia interesujące i pomocne artykuły na wybranym poziomie języka chińskiego, które pomagają w czytaniu i zapamiętywaniu znaków. To znacznie poprawi umiejętność odręcznego pisania z pamięci.

Najczęściej zadawane pytania

Jak nazywa się chińskie znaki?

Chińskie znaki są nazywane „Hanzi” (汉字) w języku mandaryńskim. Termin „Hanzi” dosłownie oznacza „znaki Han”, Han odnosi się do panowania dynastii Han, długiego zjednoczonego okresu w starożytnych Chinach, charakteryzującego się niezrównanym dobrobytem i głębokim wpływem na chińską kulturę. Każde Hanzi ma swoje własne znaczenie i wymowę, a system obejmuje dziesiątki tysięcy znaków, choć tylko kilka tysięcy jest powszechnie używanych w życiu codziennym.

Czy wszystkie chińskie znaki to piktogramy?

Tylko niewielka część znaków to prawdziwe piktogramy. Często uważa się, że chińskie znaki reprezentują idee bezpośrednio za pomocą wizualnych symboli, w rzeczywistości jest to nieco bardziej złożone. System znaków chińskich obejmuje nie tylko piktogramy, ale także znaki fono-semantyczne, które łączą elementy semantyczne i fonetyczne. Większość stanowią związki fono-semantyczne, które dostarczają wskazówek dotyczących zarówno znaczenia, jak i wymowy.

Czy chińskie i japońskie pismo to to samo?

Chińskie (Hanzi) i japońskie pismo (Kanji) to nie to samo. Chociaż mają one wspólne korzenie, to oba pisma ewoluowały inaczej na przestrzeni lat. Kanji to termin określający znaki pisma japońskiego, które zostały zapożyczone z języka chińskiego i zintegrowane z japońskim systemem pisma. Mimo, iż wiele znaków japońskiego Kanji zachowało znaczenie podobne do swoich odpowiedników Hanzi, ich wymowa i niektóre z ich zastosowań różnią się.

Od której strony czyta się język chiński - od prawej czy od lewej?

Tradycyjnie język chiński był zapisywany w pionowych kolumnach, które były czytane od góry do dołu i ułożone od prawej do lewej strony. Ta metoda pisania jest nadal spotykana w klasycznych tekstach, kaligrafii oraz w niektórych kontekstach formalnych lub artystycznych. Jednak we współczesnych warunkach, zwłaszcza w Chinach kontynentalnych, dominującym formatem jest pismo poziome, które czyta się od lewej do prawej, odzwierciedlając standard w większości globalnych kontekstów. Ta zmiana odzwierciedla współczesne wpływy i praktyczne aspekty integracji z międzynarodowymi normami, chociaż tradycyjne pismo pionowe można spotkać w wielu formach ekspresji kulturowej, takich jak niektóre chińskie życzenia noworoczne.

Rozkręć swój chiński

Niezależnie od poziomu, skupienie się na zrozumieniu chińskiego alfabetu jest kluczowe dla rozwijania wszystkich umiejętności językowych – od czytania po mówienie i słuchanie. Rozpoznawanie elementów, które tworzą poszczególne znaki, zapewni lepszą przejrzystość i ułatwi naukę. W języku chińskim, nawet jeśli dwa słowa brzmią identycznie, ich znaczenie może się diametralnie różnić, jeśli różnią się znakami. Dlatego opanowanie chińskich znaków pomoże Ci lepiej radzić sobie w takich sytuacjach.