Relative clauses - czym są i jak używać zaimków względnych?

Author

Ximena Solsona

Z pewnością wielokrotnie słyszałeś o relative pronouns lub relative clauses. Być może nawet nieświadomie już ich używałeś!

Aby nieco odświeżyć pamięć, dzisiaj porozmawiamy o zdaniach względnych (przydawkowych), które w języku angielskim nazywane są "relative clauses" i o tym jak mają się one do zaimków względnych - “relative pronouns”.

Przekonasz się, jak łatwo jest ich używać. Do dzieła!

Po pierwsze, opowiem o najbardziej podstawowej zasadzie zdań względnych w języku angielskim: zaimkach względnych.

Zaimki względne są rodzajem zaimków używanych do tworzenia zdań względnych i łączenia dwóch części zdania. Służą również do dodawania dodatkowych informacji o podmiocie lub dopełnieniu zdania.

Zaimki względne w języku angielskim to słowa, których najprawdopodobniej używałeś już wcześniej, na przykład do zadawania tzw. pytań typu WH-. Prawie wszystkie te zaimki również zaczynają się od WH.

Relative pronouns w języku angielskim, które zaczynają się od WH to: who, which, whose, where, when, why, whom. Istnieje jednak również wyjątek - zaimek that.

Poniżej wyjaśniamy, do czego służy każdy z tych zaimków względnych, a dalej przedstawiamy kilka przykładów i ich zastosowań.

  • Who – zaimek ten jest używany w odniesieniu do osoby, gdy jego pozycja w zdaniu jest pozycją podmiotu (tj. osoby, która wykonuje czynność czasownika).
  • Which – używamy go do mówienia o jakiejś rzeczy lub przedmiocie.
  • Whose – Jest podobny do who, jednak oznacza posiadanie przedmiotu lub przynależność do osoby.
  • Where – Ten zaimek względny jest używany w odniesieniu do miejsc.
  • When – Jak pewnie podejrzewasz, when jest używane do mówienia o czasie.
  • Why – Pomaga nam wyjaśnić powody.
  • Whom – Ten zaimek również jest trochę podobny do who, jest to zaimek, który pomaga nam mówić o osobie, ale w tym przypadku osoba jest obiektem czasownika ( odbiera czynność czasownika) i zwykle towarzyszy mu przyimek.
  • That – Jest używany do zastępowania rzeczy i osób, ale może być używany tylko ze zdaniem względnym określającym (ang. defining relative clause).

Wszystkich tych zaimków względnych używamy, jak już wspomnieliśmy, do rozpoczęcia zdania względnego (przydawkowego). Ale czym są relative clauses (po polsku zdania względne) i jakie są ich rodzaje?

Ten rodzaj zdania pomaga nam połączyć dwa zdania w jedno, ale służy również do dodawania do zdania dodatkowych informacji, lepszej identyfikacji lub klasyfikacji podmiotu zdania oraz unikania powtarzania niektórych słów.

Istnieją dwa rodzaje zdań względnych: defining relative clauses i non-defining relative clauses. Każdy z nich ma pewne specyficzne zasady dotyczące ich struktury, przyjrzyjmy się im.

Defining relative clauses to rodzaj zdania, które określa osobę, rzecz, przedmiot, zwierzę lub miejsce, które identyfikuje zaimek. Dodatkowe informacje dostarczane przez defining relative clause nie mogą zostać pominięte w zdaniu, ponieważ są niezbędne do jego zrozumienia i zidentyfikowania.

Z drugiej strony, non-defining relative clauses są rodzajem zdań, w których podajemy dodatkowe informacje o osobie, zwierzęciu, rzeczy, miejscu itp., ale które są jedynie uzupełnieniem i nie wpływają na znaczenie lub zrozumienie zdania, więc można je pominąć. Non-defining relative clauses są zapisywane między przecinkami z tego właśnie powodu, przecinki pełnią jakby rolę nawiasów i pominięcie tej części zdania zawartej w przecinkach nie spowoduje, że zidentyfikowanie podmiotu.

Poniżej przykłady zastosowania obu zaimków, o których mowa poniżej.

  • Who: They are the people who won the game. (To oni wygrali tę grę.)
  • The chairman, who comes from Sweden, is only 30! (Prezes, który pochodzi ze Szwecji, ma zaledwie 30 lat! )
  • Which: We have a little cottage which we rent during the holidays. (Mamy mały domek, który wynajmujemy podczas wakacji.)
  • The book, which was written by Anne Rice, costs 25 dollars. (Książka, której autorką jest Anne Rice, kosztuje 25 dolarów.)
  • Whose: He’s the man whose wife got lost in the Alps. (To ten mężczyzna, którego żona zgubiła się w Alpach. )
  • Mary, whose father was a Nobel prize winner, is pursuing a PhD in physics. (Mary, której ojciec był laureatem Nagrody Nobla, robi doktorat z fizyki.)
  • Where: Let’s go on holiday to a country where it snows during the winter! (Wybierzmy się na wakacje do kraju, w którym zimą pada śnieg!)The area, where they used to live, is very secure. (Rejon, w którym mieszkali, jest bardzo bezpieczny.)
  • When: Christmas Day is when kids usually get presents from Santa Claus. (Boże Narodzenie to dzień, w którym dzieci zazwyczaj otrzymują prezenty od Świętego Mikołaja)
  • The day when we’re going to that amazing concert is getting closer! (Dzień, w którym pojedziemy na ten niesamowity koncert jest coraz bliżej! )
  • Why: Do you know the reason why she cancelled the appointment? (Czy wiesz, dlaczego odwołała spotkanie?)
  • I’d like to know why you are so late. (Chciałbym wiedzieć, dlaczego się spóźniłeś.)
  • Whom: They are the people whom I met in Japan. (To są osoby, które poznałem w Japonii.)
  • That’s the teacher whom I was talking to in the morning. (To nauczyciel, z którym rozmawiałem rano.)
  • That: May 8th is the date that I was born. (8 maja to data moich urodzin.)
  • The boy that is drinking milk is my nephew. (Chłopiec pijący mleko to mój siostrzeniec.)

Myślę, że lepiej zrozumiesz, jak używa się zdań względnych i zaimków względnych, jeśli poćwiczymy na kilku przykładach.

Przyjrzyjmy się kilku przykładom defining relative clauses:

She’s the woman who helped me yesterday! (To kobieta, która mi wczoraj pomogła!)

W tym zdaniu podmiotem jest "ona" i aby uniknąć powtarzania zaimka, używamy who, łącząc te dwie informacje: że ona jest kobietą, ale także, że jest kobietą, która pomogła mi wczoraj. Jest to defining relative clause, ponieważ gdybyśmy pominęli informację po who (w tym przypadku: who helped me yesterday!), zdanie byłoby niekompletne i znaczyłoby po prostu: ona jest kobietą.

Zauważyłeś, że defining relative clauses, to wypowiedzi, które coś precyzują i pomagają zidentyfikować przedmiot zdania?

Oto kilka innych przykładów defining relative clauses:

  • That’s the dog which bit my sister. (To ten pies, który ugryzł moją siostrę.)
  • This is the time of the year when there are more mosquitoes! (To pora roku, w której jest więcej komarów!)

A co z non-defining relative clauses? Jak już wspomnieliśmy, dają nam one dodatkowe informacje, które można pominąć, na przykład:

The woman, who is my neighbour, helped me yesterday. (Kobieta, która jest moją sąsiadką, wczoraj mi pomogła.)

W tym zdaniu dodajemy dodatkową informację, którą w tym przypadku jest "która jest moją sąsiadką". Jeśli wypowiemy zdanie bez części, która jest zapisana między przecinkami, zdanie nadal ma sens: kobieta wczoraj mi pomogła. Zdanie można zrozumieć, ale w tym przypadku straciliśmy zdanie względne.

Dwa kolejne przykłady non-defining:

  • The man, who never told us his name, was very handsome. (Mężczyzna, który nigdy nie zdradził nam swojego imienia, był bardzo przystojny.)
  • Thomas, who is a doctor, seemed to enjoy the party. (Thomas, który jest lekarzem, wydawał się dobrze bawić na przyjęciu.)

Podsumowując dzisiejszą lekcję, pamiętajmy, że aby utworzyć relative clauses, musimy wiedzieć, do czego służą zaimki względne who, which, whose, whom, where, when, why i that.

Ponadto dowiedzieliśmy się, że w języku angielskim istnieją dwa rodzaje zdań względnych: defining relative clauses i non-defining relative clauses, które mają określone zasady.

Defining relative clauses NIE są ujęte w przecinki, mogą używać zaimka that w celu zastąpienia rzeczy i osób oraz przedstawiają informacje, które są kluczowe dla zrozumienia zdania. Non-defining relative clauses, z drugiej strony, są ujęte w przecinki, NIE mogą używać zaimka that, a także zawierają dodatkowe informacje, które nie zmieniają znaczenia głównego zdania.